خوانندگان عزیز متن زیر را با دقت بخوانید و عکس مربوط به این انشا را در قسمت نظرسنجی ارسال کنید.
هر کجا باشی آسمان و ستارگانش را خواهی دید.ستاره ها همانند پولک های درخشان بر دامن سیاه آسمان چسبیده اند و فقط در شب خودنمایی می کنند.
هرگاه به آسمان می نگرم ، آرامش و انگیزه ای نو و تازه به من باز می گردد و کل وجودم را بازسازی می کند.
بعضی شب ها که پهنه ی آسمان صاف و دل انگیز است و ستارگان با وضوح تمام می درخشند و دیده می شوند من با انگشت و نگاهم آنها را به هم وصل می کنم و صورت های فلکی گوناگونی را پدید می آورم.
صبح ها دیگر خبری از آنها نیست؛ زیرا آقای ماه همه را با خود به طبقات دیگر آسمان می برد تا آنها نقاط دیگر آسمان را تجربه کنند و آنجا را نیز زینت ببخشند.
ستاره ی دنباله دار فرصتی است برای مرور آرزو های دور و درازی که از یاد رفته اند و همین باعث شده که زیباتر و مهم تر شوند.
ستاره ها هرگز نمی میرند ؛ ما هستیم که این دنیا را روزی به آسانی وداع می گوییم و می رویم.آسمان به لطف و کرامت خداوند هنوز پهن و باز است و خورشید، بزرگترین ستاره، همچنان نورافشانی می کند.
