در ایران باستان خانواده هسته ی اولیه ی جامعه را تشکیل می داد. ازدواج در نزد ایرانیان یک تکلیف دینی و پیمان مقدس بود.یعنی هرکس از ازدواج سرباز می زد گناهکار شمرده می شد. همچنین مردان زمانی می توانستند مقام و منصبی بگیرند که زن داشته باشند . مخصوصا شاهان و درباریان. پسر در نزد آنان ارزش خاصی داشت چون حکومت موروثی بود.
پدران شغل خود را به پسران می آموختند و مادران به عنوان کدبانوی خانه و خانواده خانه داری را به دختران آموزش می دادند. خانواده ها همچنین مرکز آموزش اصول اخلاقی و رفتاری مانند راستگویی ٬ امانت داری ٬ خوش اخلاقی و ... بودند و شخصیت هر فرد به خانواده اش بستگی داشت.
آیا امروزه هم زندگی ایرانیان همچون گذشته است؟
